cumle

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

cumle

  1. hevok, tevok, riste,
    komek peyvan yên li dû hev tên rêzkirin û bi hev re ramanekê diyar dikin
    (di nivîsînê de ji van peyvan ya yekem bi sertîpa mezin tê nivîsîn û li pey peyva dawînniqteyek tê danîn.)

Herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî جملة‎ (cumlet: hevok < tevahî)

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Cînav[biguhêre]

cumle

  1. hemû, giş, tev
    • Hemû aletên şer komî ser hev bikin, zirx û şûr û mertalên xwe wergirin û dakevin qada şer! Sirûd û helbestên şer bi yek dengî biqîrin û dest bi merasima recmê bikin; lewre ferman di ser wijdan, hest, dilovanî û cumle nazikiriyan re ye. Ya girîng ferman e. Dema ferman ji meqamên bilind… ji cihê herî bilind hat; êdî, edalet û hemû mefhûmên di asta gerdûnî de divê bilezin, bibezin, bikevin qul û qewêran. — (Hasan Kaya: Rojîn[ê] birecimînin, Netkurd.com, 1/2009)

Werger[biguhêre]