bengîn

 Binêre herwiha: Bengîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛnˈɡiːn/
• Kîtekirin: ben·gin

Navdêr

bengîn zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. mibtela, dilikî, dildayî, adîkt,
   kesa/ê ku miriyê/a tiştekî anku nikare bêyî tiştekî debar bike anku bijî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• bengînî
• bengînîtî
• bengîntî
• (Lêker) bengîn bûn
• (Lêker) bengîn kirin

• (Navdêr) bengînbûn
• (Navdêr) bengînkirin

• (Rengdêr) bengînbûyî
• (Rengdêr) bengînkirî

Etîmolojî

Ji beng + -în.

Werger

• Almanî: Süchtiger → de
• Farisî: عاشق‎ → fa, مجنون‎ → fa, دلداده‎ → fa, عاشقی‎ → fa
• Fînî: riippuvainen → fi, väärinkäyttäjä, -himoinen, addikti → fi, narkomaani → fi, alkoholisti → fi
• Fransî: intoxiqué → fr m, intoxiquée → fr m, accro mê / nêr (slang)
• Holendî: verslaafde → nl
• Îngilîzî: addict → en, addicted → en, youngman → en
• Polonî: nałogowiec → pl m, uzależniony → pl m
• Tirkî: tutkun → tr, müptela → tr, düşkün → tr, aşık → tr, tutkulu → tr, tutku → tr, yanıklık → tr, mecnun → tr, melankolik → tr, ^?yangın → tr

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bengîn		herî bengîn

bengîn

1. evîndar, dildar, dilketî, aşiq, hezker, mecnûn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)