aşiq

Kurmancî

Navdêr

aşiq m yan n li gorî maneyê

1. kesa/ê ji kesekê/î hez dike, kesa/ê hest bi evînê anku eşqê dike
   • Dê çi xem ger xerqe rehnê xane'ê xemmar-i bit
     Gezmeyek qewsê şevên 'aşiq bi nîva dil kevit
     Dê ji can destan bişût xasma kevan nûbar-i bit — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: عاشق

Herrwiha

• 'aşiq

Hevmane

• evîndar
• dildar
• dilketî

Bide ber

• dilber
• evandî

Têkildar

• eşq
• eşqî

Jê

• (lêker) aşiq bûn
• (lêker) aşiq kirin
• (navdêr) aşiqbûn
• (rengdêr) aşiqbûyî
• (navdêr) aşiqkirin
• (rengdêr) aşiqkirî

Etîmolojî

Ji erebî عَاشِق (ʕāšiq), têkilî eşq, işq.

Werger

• Almanî: ^?verschossen → de, verliebt → de
• Erebî: ^?عاشق, ^?عشق → ar, ^?الجوي, ^?شائق
• Farisî: عاشق → fa, عشق → fa, شیدا → fa, ^?دلباخته → fa
• Spanî: enamorado → es
• Tirkî: aşık → tr

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
aşiq		herî aşiq (merkezî) tewrî aşiq (rojavayî)

aşiq

1. kesa/ê ji kesekê/î hez dike, kesa/ê hest bi evînê anku eşqê dike
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Werger

• Tirkî: aşık → tr

Zazakî

Navdêr

aşiq

1. aşiq, evîndar, dilketî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]