aşiq

Kurmancî

Navdêr

aşiq mê û nêr

1. kesa/ê ji kesekê/î hez dike, kesa/ê hest bi evînê anku eşqê dike
   • Dê çi xem ger xerqe rehnê xane'ê xemmar-i bit
     Gezmeyek qewsê şevên 'aşiq bi nîva dil kevit
     Dê ji can destan bişût xasma kevan nûbar-i bit— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: عاشق

Herrwiha

• 'aşiq

Hevwate

• evîndar
• dildar

Bide ber

• dilber
• evandî

Têkildar

• eşq
• eşqî

Etîmolojî

Ji erebî عاشق ('aşiq) ("têkilî eşq, işq").

Bikaranîn

Lêker:

• aşiq bûn
• aşiq kirin

Navdêr:

• aşiqbûn
• aşiqkirin

Rengdêr:

• aşiqbûyî
• aşiqkirî

Jê

• evîndarî

Werger

• Elmanî: ^?verschossen ^→ de
• Erebî: ^?عاشق ^→ ar, ^?عشق ^→ ar, ^?الجوي ^→ ar, ^?شائق ^→ ar
• Farisî: عاشق ^→ fa, عشق ^→ fa, شيدا ^→ fa, ^?دلباخته ^→ fa
• Tirkî: aşık ^→ tr

Rengdêr

aşiq

1. kesa/ê ji kesekê/î hez dike, kesa/ê hest bi evînê anku eşqê dike

Werger

• Tirkî: aşık ^→ tr

Zazakî

Wate

1. aşiq, evîndar, dilketî