düşkün
Rengdêr
[biguhêre]düşkün
- zebûn
- pêvebûn, meraqdar, mubtela, mirî
- birbirine düşkün karı koca ― jin û mêrê ku pir bi hev ve ne
- sigaraya çok düşkündü ― pir miriyê cixareyê bû
- topa düşkün biri ― yekî meraqdarê topê ye
- çocuk babasına çok düşkün ― zarok pir bi bavê xwe ve ye
- (mecazî) bêxatir, bêqîmet (kesê ku qedr û qîmeta xwe ya berê winda kiriye)
- düşkün kadın ― jina bêxatir
- ketî (kesê ku nikare ebûra xwe bike, ji aliyê malê dinyayê ve ketiye)
- ketî (ji bo kesê ku ji ber jidestçûna malê dinyayê dilxweşiya wî nemaye)
- ketî (kesê ji ber kal û pîrbûnê, ê ku ji ber seqetbûn û wekî wan ji hêz û pertav ketiye)