banyo

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî banyo banyo
Îzafe banyoya banyoyên
Çemandî banyo banyoyan
Nîşandera çemandî banyo wan banyoyan
Bangkirin banyo banyoyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî banyoyek banyoyin
Îzafe banyoyeke banyoyine
Çemandî banyoyekê banyoyinan
banyo (1)

banyo

  1. hemam, serşok, germaw, dûş, odeya ku mirov leşê xwe tê ve dişû
    Banyoya mala min pirr biçûk e lê paqij e.
    • Min bi lez rahişt makîneya seriyan û ez çûm banyoyê. Mîna ko ez bixwazim heyfê ji porê xwe hilînim, min ew gijomijo kir ko tam li ber çavên min reş bibe û min makîne da ser cênîka xwe ya rastê û heta bi qotê serê xwe, ez çûm. — (Enwer Karahan: Serê min çi qasî dişibe yê bavê min, Nefel.com, 6/2009)
  2. şûştina leşê xwe
    Ev her spêde banyoyê dikim, taştê dixwim û paşî diçim ser karê xwe.

Bi alfabeyên din[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji îtalî bagno (wek "banyo" tê xwendin) ji latînî balneum, ku belkî hevreha balav ya kurdî ye.

Werger[biguhêre]

Tagalogî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

banyo

  1. hemam

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên hemam hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Tirkî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

banyo

  1. serşok, hemamok
  2. şerşok, banyo
  3. xweşûştin, xwehemamkirin
  4. ava biderman
  5. banyo
    güneş banyosu
    xwe dan ber tavê, banyoya tavê
  6. banyo
    fotoğraf banyosu
    banyoya fotografan