bêvil

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /beːˈvɪl/

Navdêr

Tewandina bêvil
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bêvil	bêvil
Îzafe	bêvila	bêvilên
Çemandî	bêvilê	bêvilan
Nîşandera çemandî	wê bêvilê	wan bêvilan
Bangkirin	bêvilê	bêvilino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bêvilek	bêvilin
Îzafe	bêvileke	bêviline
Çemandî	bêvilekê	bêvilinan

Bêvila mirovekî.

bêvil m

1. (anatomî) Parçeya leşî ya li rûya mirov û candarên din bêhna xwe tê re dikişînin û berdidin, pê bêhn dikin tiştan û kilmûşî tê re diavêjin.

   Hevmane: difin, poz, kepî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بێڤل
• kurdî-krîlî: бевьл

Herwiha

• bivil
• bîvil

Jê

• bibêvil
• bibêviltî
• bibêvilî
• bibêvilîtî
• bêbêvil
• bêbêviltî
• bêbêvilî
• bêbêvilîtî
• bêvil kirin (“bêhn kirin tiştekê/î”, lêker)
• bêvildirêj
• bêvildirêjî
• bêvilker
• bêvilkerî
• bêvilkin
• bêvilkinî
• bêvilkirin (navdêr)
• bêvilkurt
• bêvilkurtî
• bêvilî

Etîmolojî

Kîteya yekem (bê-) ji peyva bêhn e lê kîteya duyem (-vil) bi esehî nayê zanîn. Bo têkiliya "bêvil"ê û "bêhn"ê bidin ber farisî بو (bo, “bêhn”) û بینی (bînî, “bêvil, poz, difin”).

Werger

poz — binêre poz