dobra

Kurdî

Ji kerema xwe koda zimanî di parametreya 1 de lê zêde bikin.

Wate

1. deqerû, gotinlirû, rikerast,
   kesê ku gotina xwe li rûyê xelkê dibêje bêyî ku bitirse
2. delal, spehî, xwînşirîn, bedew, ciwan

Ji Wêjeyê

[Hunermend Rojîn] Keçeke bejinbilind, bi mêranî û bi rabûnûrûniştineke maqûlî; heger hûn bibêjin deng û awaz, ew xwedî zengelokeke kurdî, hûn bipirsin li têgihiştin û marîfeta wê, ew jineke bajarvanî û nûjen; tewazû û marîfet, ew li her cimeet û civatê xwedî gotineke başwala û dobra; ew bi awirên xwe bersiva duayên Xwedayî ye ko em nikarin di kar û barên wî de xeber bidin û em ne li ber bêvila tukesî ne da ji gula ber hilma wan bîhnekê bikin.

(Enwer Karahan: Rojîn, Nefel.com, 10/2008)

Jê

• dobrahî
• dobratî
• dobrayane
• dobrayî
• dobrayîtî

Wergerr

• fînî: suorapuheinen
• îngilîzî: outspoken, undiplomatic, plump, raunchy, blunt, unfront, bluff, blunt, candid

• tirkî: dobra