deqerû

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
deqerû	deqerûtir	herî deqerû deqerûtirîn

deqerû

1. Kesê ku gotina xwe li rûyê xelkê dibêje bêyî ku bitirse.

   Hevmane: dobra, gotinlirû, rikerast

Jê

• deqerûtî
• deqerûyane

Etîmolojî

Ji deq + -e- + rû .

Werger

• Fînî: suorapuheinen → fi
• Îngilîzî: outspoken → en, undiplomatic → en, plump → en, raunchy → en, blunt → en, upfront → en, bluff → en, candid → en, downright → en, openminded → en, unreserved → en
• Tirkî: dobra → tr, açık fikirli → tr, açık sözlü → tr, tok sözlü → tr, kör kadı → tr