-ijîn
Bilêvkirin
[biguhêre]Paşlêker
[biguhêre]-ijîn
- Paşgirekê ye ku ji navdêr û rengdêran lêkerên negerguhêz çêdike, forma negerrguhêz a -aştin, -iştin:
kel > kelijîn
nerm > nermijîn
tam > tamijîn
teng > tengijîn
hilm > hilmijîn
bêhn > bêhnijîn
fir > firijîn
Bikaranîn
[biguhêre]- Ji lêkerên ji vê paşgirê navderên paşvesazî ên jê-lêkerî (deverbal) jî çêdibin, wek kelij, hilmij, gurmij...
- Forma gerguhêz bi pirranî -ijandin e.
Herwiha
[biguhêre]Bide ber
[biguhêre]Etîmolojî
[biguhêre]Paşvesazî ber modela -aştin, -iştin (herdu dema niha -êj-) ku di lêkerên gerrguhêz de hene û -ij jî dibe negerrguhêz. Bide ber -is, -iz (wek bi teyisîn, teqizîn, çilmisîn, melisîn...) ber modela -astin (dema niha -êz-, -ês-) û -îstin (dema niha -îz-, -îs), soranî -ر (-ir) (paşgireke ku ramana negerrguhêziyê dide, wek witira = hat gotin, bêjiya) ber modela -artin (dema niha -êr-), -in (wek bi meyinîn, zeyinîn, di devokinan da peyda dibe) ber modela -andin. Têkildarî paşgira rengderan -în jî. Guhertoya bi /m/ (wek bi kelmijîn, gurmijîn, çilmisîn) ji çi ye ne peyda ye, nê bi gengazî tenê zêdehiyeke konsonantê ye.