zaf

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

zaf

  1. Gelek, pir, mişe, zêde, zor.
    • Bête xwendin ger li yek sîkke-dîraf
      Dê mubarek bin dera hin bêne zaf
       — (Mela Hesenê BateyîMewlûda Kurdî~1720)

Herwiha[biguhêre]

Dijmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî ضافي(ḍafî) ye. ض (ḍ) anku D-ya ”qelew” ya erebî di kurdî de adeten dibe Z. Bo guherîna A bi EH, bidin ber ”kanî  kehnî, karik  kehrik”. ”Zehf, zaf” hevreha peyva ”îzafe” ye.

Werger[biguhêre]

Zazakî[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

zaf

  1. Gelek, pir, zor.