yî
Kurmancî[biguhêre]
Formeke lêkerê[biguhêre]
yî
- forma dema niho ji lêkera bûn bo kesa/ê duyem ya / yê yekjimar dema peyva berî wê vokal be
- Tu mamoste yî.
Tu ne swêdî yî.
- Tu mamoste yî.
Nêzîk[biguhêre]
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Ez dizanim La îlahe îlla Tu yî,
Ew Muhemmed hemberê îsmek bûyî — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)
Bide ber[biguhêre]
Binêre herwiha[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji proto-hindûewropî *h₁ésti (ji *h₁es-), proto-îranî esî, hevreha î, -î û -yî yên kurmancî, farisî -î, soranî -î, ermenî ես (es), slaviya kevn єси (êsi), latînî es (fransî es), lîtwanî esi... Herwiha me, ye û ne jî ji heman rehê *h₁es- yê proto-hindûewropî ne.