wêje

Kurmancî

wêje m

(purîzm) edebiyat, lîteratûr
- 1- Guhdan ji bo wêjeya (edebiyat) kurdî a klasikî a ku nû û xûyanîkirina tiştên ku di nivîstokan de di vî babetî de û reya ziman de. — (Hêviya Welêt, , 1963, îsmet Şerif Vanlî, hj. 1)

Deyn ji soranî وێژە (wêje)^{[ç 1]} Ji وێژ (-wêj-, rehê dema niha ya fiîla ۋاتەی (watey, “gotin”)) +‎ [skrîpt hewce ye] (-e). Bide ber biwêj û wêjevan.

Neolojîzmeke soranî ya li şûna "edeb"^{[ç 2]} ku ji aliyê Gîw Mukriyanî ve hatiyê çêkirin.^{[ç 3]}

Piştî demekê di soranî de hatiye terikandin û îro bêhtir "edeb" û "edebiyat" tê bikaranîn. ^{[ç 4]}

Çavkanî:

^ Chyet, Michael L. (2003): Kurdish-English Dictionary, Ferhenga Kurmancî-Inglîzî, Yale University Press, r. 646.
^ Gîw Mukriyanî, Kovarî Hawar (1954-1960)^[1], 1958, sala weşandinê: 2010, cild 4, r. 3707
^ Zülküf Ergün, Plandanîna Zimanê Kurdî (Kurmancî-Soranî) di Mînakên Korî Zanyarî Kurd û Enstîtuya Kurdî ya Parîsê da^[2], 2024, r. 57 "dariştina bêjeyan tiştekî asayî dibîne û di nivîsareke xwe da dîyar dike ku bêjeyên “wêje” û “biwêj” ê ji alîyê wî ve hatine dariştin (Hetaw: 1958: 4-5) û bêjeya “kovar” ê jî cara pêşî wan di Zarî Kirmancîyê da dahênaye (G.M., 1958: 23)"
^ Firat Cewerî, Edebiyat ”edebiyat” e û ne wêje ye [arşîv], Nefel, 2012-01-25

edebiyat — binêre edebiyat