sirgûn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî sirgûn sirgûn
Îzafe sirgûna sirgûnên
Çemandî sirgûnê sirgûnan
Nîşandera çemandî sirgûnê wan sirgûnan
Bangkirin sirgûnê sirgûnino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî sirgûnek sirgûnin
Îzafe sirgûneke sirgûnine
Çemandî sirgûnekê sirgûninan

sirgûn

  1. xerîbî, xurbet, mişextî, awaretî, derbiderî, biyanistan, dûrwelatî, koçberî, penaberî, diyaspora,
    cihê ku ne war û welatê mirovî bi xwe ye
    Gelek kurd li sirgûnê dijîn. (li dûrî yan derveyî Kurdistanê)
    • Gelekan ji wan zû de hevdu nedîtibûn, loma wan li kar û mijûliyên hev dipirsîn, guhertinên ku di wan de bûbûn meraq dikirin, gazin ji jiyana sirgûnê û têkiliyên sar ên ku berhemên jiyana sirgûnê ne dikirin. Heta ku hebekî xilbexilba wan kêm bû min ji wan daxwaz kir ku ew rabin û ji xwe re xwarinê bînin. — (Firat CewerîPayiza DerengAvesta2014, r. 16)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji tirkî sürgün.

Werger[biguhêre]