biyanistan

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɪjɑːnɪsˈtɑːn/
• Kîtekirin: bi·ya·nis·tan

Navdêr

Tewandina biyanistan
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	biyanistan	biyanistan
Îzafe	biyanistana	biyanistanên
Çemandî	biyanistanê	biyanistanan
Nîşandera çemandî	wê biyanistanê	wan biyanistanan
Bangkirin	biyanistanê	biyanistanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	biyanistanek	biyanistanin
Îzafe	biyanistaneke	biyanistanine
Çemandî	biyanistanekê	biyanistaninan

biyanistan m

1. Cihê ku ne war û welatê mirovî bi xwe ye.

   Hevmane: xurbet, diyaspora, xerîbî, sirgûn, mişextî, awaretî, derbiderî, dûrwelatî, sergom

   Gelek kurd li biyanistanê dijîn.

   li dûrî yan derveyî Kurdistanê

   • Navê kurê wîjî Şengo ye. Şengoyê wî li welatê diya xwe ma, lê ew li welatê xwe nemir. Li biyanistanê serî danî. — (Firat Cewerî, Payiza Dereng, Avesta, 2014, r. 25)

Herwiha

• beyanistan
• beyanîstan
• biyanîstan

Jê

• biyanistanî
• biyanistanîtî

Etîmolojî

Ji biyan +‎ -istan.

Werger

• Almanî: Fremdheit → de m
• Îngilîzî: exile → en
• Tirkî: yaban → tr, yad eller → tr, gurbet eli, yabancı topraklar → tr