sikûn
Navdêr
[biguhêre]| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | sikûn | sikûn |
| Îzafe | sikûna | sikûnên |
| Çemandî | sikûnê | sikûnan |
| Nîşandera çemandî | wê sikûnê | wan sikûnan |
| Bangkirin | sikûnê | sikûnino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | sikûnek | sikûnin |
| Îzafe | sikûneke | sikûnine |
| Çemandî | sikûnekê | sikûninan |
sikûn mê
- (di nivîsîna erebî de) nîşana sekinînê, ْ, herfa ku diyar dike ku ti herfên bideng li pey ya bêdeng nayê
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Herwiha
[biguhêre]Bide ber
[biguhêre]Etîmolojî
[biguhêre]Ji erebî سكون (sukûn) ji سكن (sekene, “sekinîn, rawestîn, nelivîn”), hevreha aramî שכנ (ş-k-n-: sekinîn, rawestîn), akadî şekanu. Ji eynî rehî: iskan, mesken, meskûn, misekin, sakin, sekinandin, sekinîn, sikûnet, teskîn.