nok

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî nok nok
Îzafe noka nokên
Çemandî nokê nokan
Nîşandera çemandî nokê wan nokan
Bangkirin nokê nokino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî nokek nokin
Îzafe nokeke nokine
Çemandî nokekê nokinan
Libên nokên çînî.
Nok (riwek).

nok

  1. Libên hûrik û girover yên hin riwekan
    ku bi taybetî kelandî tên xwarin.
    • Simore nok, gûz, berû, ber, xoze û dendikan dixwin. — (Alî Çîftçî, Hesenê Mete, Mahmûd Lewendî, Ahmed Tîgrîs, Seyîdxan Anter, Remzî KerîmAnsîklopediya ZarokanAPEC2004, r. 181, ISBN 91-89675-32-0)
  2. (riwek) Riwekên ku wan liban didin.

Herwiha[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Nêzîk[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji zimanên îranî, hevreha soranî نۆک(nok), feylî/kelhûrî nixe, hewramî niwey/nwey, farisî نخود‎ (nuxûd, nexûd), pehlewî nexod. nohut ya tirkî, нахут (nahût) ya bulgarî, năut ya romanî, нут (nût) ya rusî û ukraynî û hevwateyên wê bi gelek zimanên din jî, bi taybetî li Rojhilata Ewropayê, ji zimanên îranî ne.

[biguhêre]

Navê zanistî[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Soranî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

nok

  1. nok