nobedarî

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. nobet, çavdêrî, sereguhî, notir, zêrevanî, nêrevanî, cerd, cerdevanî, notirvanî, nobe, parastin
   rewşa ku kesek dimîne hişiyar an jî bi şev na nive da ku zêrevaniya tiştekî an jî erdekî bike
   • Nobedariya min li nexweşxanê sibê dest pê dike.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: نۆبەداری

Herwiha

• nobetdarî

Bikaranîn

Lêker:

• nobedarî kirin

Navdêr:

• nobedarîkirin

Rengdêr:

• nobedarîkirî

Ji

nobedar + -î

Werger

• Erebî: حراسة ^→ ar,مناوبة ^→ fa
• Inglîzî: guard rail ^→ en,guard duty ^→ en
• Elmanî: Posten ^→ de m
• Tirkî: nöbetçilik ^→ tr, vardiya ^→ tr