nobe
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | nobe | nobe |
Îzafe | nobeya noba |
nobeyên nobên |
Çemandî | nobeyê nobê |
nobeyan noban |
Nîşandera çemandî | wê nobeyê wê nobê |
wan nobeyan wan noban |
Bangkirin | nobeyê nobê |
nobeyino nobino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | nobeyek nobek |
nobeyin nobin |
Îzafe | nobeyeke nobeke |
nobeyine nobine |
Çemandî | nobeyekê nobekê |
nobeyinan nobinan |
nobe mê
- çavdêrî, sereguhî, matîjêkirin, parastin
li cihek an jî kesek nêrîn û parastin - dor, sira, ger
- Niha ne nobeya te ye.
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Herwiha[biguhêre]
Bikaranîn[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî نوبة (newbet) ku herwiha wek nöbet ketiye tirkî jî.
Jê[biguhêre]
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Seyf-i çû destê Merîxê mulkê dil lew bû xerab
Lew tenezzul kir Merîxê nobe çû dora Zuhel
Çû teref mihra sipihrê nezzilî 'erdan 'ezab — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)