mixalifet

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mixalifet	mixalifet
Îzafe	mixalifeta	mixalifetên
Çemandî	mixalifetê	mixalifetan
Nîşandera çemandî	wê mixalifetê	wan mixalifetan
Bangkirin	mixalifetê	mixalifetino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mixalifetek	mixalifetin
Îzafe	mixalifeteke	mixalifetine
Çemandî	mixalifetekê	mixalifetinan

mixalifet mê

1. (siyaset) Partiyên dijî partiyên deshilatdar; partiyên ku ne di hikûmetê de.

   Hevmane: opozisyon

2. hevrikî, dijberî, hevrikî, tersî, zidî, berberî, hemberî, reqabet, mixalefet, ixtilaf, hevber bûn, dijî xebitîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• mixalefet
• muxalefet
• muxalifet

Jê

• mixalifetî

Etîmolojî

Ji erebî مُخَالَفَة‎ (muḵālafa).

Werger

• Almanî: Opposition → de mê, Konkurrenzkampf → de nêr, Rivalität → de mê, ^?Gegnerschaft → de m, ^?Konkurrenz → de
• Farisî: مخالفت‎ → fa, غوغا‎ → fa, شرایط بد‎ → fa
• Fînî: oppositio → fi
• Fransî: opposition → fr
• Holendî: oppositie → nl
• Îngilîzî: opposition → en, emulation → en, rivalry → en
• Swêdî: opposition → sv
• Tirkî: muhalefet → tr, rekabet → tr, yarışma → tr