mezûm

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

mezûm

  1. vexwendin, dawet kirin, ezimandin,
    kesek bang kirin derekê (bi taybetî şahiyekê yan civînekê),
    gotin kesekê/î "were filan derê"
    Wan em mezûm nekirin daweta kurrê xwe.
    Wê ez mezûm kirime mala xwe. (Wê gotiye min: "were mala min".)

Herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî [Peyv?], têkildarî ezimandin

Bikaranîn[biguhêre]

Lêker:

Navdêr:

Rengdêr:

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

mezûm kirin:

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mezûm mezûm
Îzafe mezûma mezûmên
Çemandî mezûmê mezûman
Nîşandera çemandî mezûmê wan mezûman
Bangkirin mezûmê mezûmino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mezûmek mezûmin
Îzafe mezûmeke mezûmine
Çemandî mezûmekê mezûminan

mezûm

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Werger[biguhêre]