metel

Kurmancî

Rengdêr

metel

1. mat, hêbitî, ecêbgirtî, sersur, mendehoş, şaş, heyirî, heyirandî
   man bêdeng û hêbetî ji ber ecêbiya tiştekî an kiriyarekê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مەتەل‎

Bide ber

• mesele

Etîmolojî

Ji erebî مثل‎ (meṯel), hevreha aramî ܡܬܠܐ (meṯla), îbrî משל (maşal).

Jê

 

• (lêker) metel bûn
• (navdêr) metelbûn
• (rengdêr) metelbûyî
• (lêker) metel kirin
• (navdêr) metelkirin
• (rengdêr) metelkirî

Werger

• Îngilîzî: riddle → en, conundrum → en, surprise → en
• Tirkî: anekdot → tr, hayret → tr, şaşkın → tr, mesele → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	metel	metel
Îzafe	metela	metelên
Çemandî	metelê	metelan
Nîşandera çemandî	wê metelê	wan metelan
Bangkirin	metelê	metelino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	metelek	metelin
Îzafe	meteleke	meteline
Çemandî	metelekê	metelinan

metel mê

1. metelok, serpêhatî, hikayet, pend, çîrok
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)