metel
Kurmancî[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
metel
- mat, hêbitî, ecêbgirtî, sersur, mendehoş, şaş, heyirî, heyirandî
man bêdeng û hêbetî ji ber ecêbiya tiştekî an kiriyarekê- (Mînakekê bide) (biguhêre)
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî مثل (meṯel), hevreha aramî ܡܬܠܐ (meṯla), îbrî משל (maşal).
Jê[biguhêre]
- (lêker) metel bûn
- (navdêr) metelbûn
- (rengdêr) metelbûyî
- (lêker) metel kirin
- (navdêr) metelkirin
- (rengdêr) metelkirî
Werger[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | metel | metel |
Îzafe | metela | metelên |
Çemandî | metelê | metelan |
Nîşandera çemandî | wê metelê | wan metelan |
Bangkirin | metelê | metelino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | metelek | metelin |
Îzafe | meteleke | meteline |
Çemandî | metelekê | metelinan |
metel mê