hêbetî

Kurmancî

Rengdêr

hêbetî

1. mat, ecêb, awarte, sur, seyr, heyirî, ecêbgirtî

   Ez hêbetî mam demê min ew biçavên xwe dîtîn.

   • دیت پشیکا راوەستیای و یا مایە حێبەتی و شێرزاد ژی ل نێزیك پشیکێ راوەستیای و ما حێبەتی... — (2012, Leylan Îsmeîl, Bêrîvan û Hîvî (Çîrokêt Zarokan), Çapxana Xanî, Dihok, r. 30)

     Dît pişîka rawestiyay û ya maye ḧêbetî û Şêrzad jî li nêzîk pişîkê rawestyay û ma ḧêbetî...

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: حێبه‌تی

Herwiha

• heybetî

Jê

• (lêker) hêbetî bûn
• (lêker) hêbetî kirin
• (navdêr) hêbetîbûn
• (rengdêr) hêbetîbûyî
• (navdêr) hêbetîkirin
• (rengdêr) hêbetîkirî

Etîmolojî

Ji hêbet +‎ -î.

Werger

• Erebî: مدهوش → ar^?الضحك → ar, ^?سامه → ar,, ^?معجب → ar, ^?الإفكوهة → ar
• Îngilîzî: amazed → en, terrified → en, astonished → en
• Tirkî: ^?sersem → tr