kufrî

Kurdî

Navdêr

kufrî mê

1. bêîmanî, bêdînî, bêolî, bawernekirina ji xwedê û dînî

   Ew kesê kufriyan dike, naçê biheştê.

2. çêr, xeber, dijûn, sixêf, zêf

Ji wêjeya klasîk

• Di têkil zulmet û nûr tê
  Me kufrî dî di îmanê
  Me kufrî dî di islam bê— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: كوفری‎

Herwiha

• kifrî

Bide ber

• Kifrî

Jê

• (Lêker) kufrî kirin

• (Navdêr) kufrîkirin

• (Rengdêr) kufrîkirî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî kafir, kufir, kufristan.

Werger

• Almanî: Fluch → de nêr, Schimpfwort → de nêr
• Erebî: ^?الإلحاد‎ → ar
• Inglîzî: curse word → en, cuss → en, dirty word → en, expletive → en, swear word → en, blasphemous → en
• Tirkî: küfür → tr, sövgü → tr, sövme → tr