kesûkar
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
kesûkar
- (malbat) xizm, xêzana mezin, lêzim, eqreba, ehl, mermalî, mirovên kesekî, heval û dost
- - Em naxwazin biçin Swêdê, me gotiye te ku em dê biçin Elmanyayê. Pismam û kesûkarên min li Berlînê ne. — (Sidqî Hirorî: Ev keça min e, Kulturname.com, 8/2009)