hilç
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda nêr a binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | hilç | hilç |
| Îzafe | hilçê | hilçên |
| Çemandî | hilçî | hilçan |
| Nîşandera çemandî | wî hilçî | wan hilçan |
| Bangkirin | hilço | hilçino |
| Zayenda nêr a nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | hilçek | hilçin |
| Îzafe | hilçekî | hilçine |
| Çemandî | hilçekî | hilçinan |
hilç nêr
- amûrek serê wî hesin û tûj e ku pê kereng, pîrqelaçik, xelîlok ji erdê dihê derxistin, arode, hadode
- Herkê di destê wan de hilçek bi qelaçan ketibûn.
Etîmolojî[biguhêre]
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
