hewîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker 1[biguhêre]

hewîn negerguhêz

  1. vehewîn, tebitîn, hedirîn, bi cih bûn, sekinîn, arimîn, rehet bûn, hêmin bûn, hêwir bûn
    Li malê nahewe.
    Hertim li derve ye.
    • Ji muhbeta kê ditewî?
      Şevtariyan qet nahewî
      Tu j'emrê kê ve lez ketê
       — (Feqiyê Teyran, )

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Tewîn[biguhêre]

Lêker:

-hew-

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî حَوَى(ḥawā)

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî hewîn hewîn
Îzafe hewîna hewînên
Çemandî hewînê hewînan
Nîşandera çemandî hewînê wan hewînan
Bangkirin hewînê hewînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî hewînek hewînin
Îzafe hewîneke hewînine
Çemandî hewînekê hewîninan

hewîn

  1. sebir, bêhnfirehî, hedan, hedûr
  2. sitargeh, sitare, pena, penageh

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Lêker 2[biguhêre]

hewîn

  1. Guhartoyeke ewtin (dengê kûçikan kirin).