geda

Kurmancî

Navdêr

geda mê û nêr

1. xulam, noker, xizmetkar, berdestk, berdestî
   • Zanî ko ji ber cewr û cefayan elemên dil
     Rehmê bi gedayê xwe ke sultan û şehê min
     Sih sal e ji derd û ji belayê te hilak în — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Jê

• gedahî
• gedatî
• gedayane
• gedayî

Bide ber

• ged
• gede

Etîmolojî

Ji zimanên îranî, hevreha din ya kurmancî gede, farisî گدا‎ (geda), گودک‎ (gûdek, “lawik; xulam”), pehlewî kodek (lawik; xulam)

Werger

• Farisî: فقیر‎ → fa, گدا‎ → fa, ندار‎ → fa
• Îngilîzî: beggar → en, mendicant → en, ^?medicant → en
• Tirkî: geda → tr, yoksul → tr, sefil → tr

Tirkî

Rengdêr

geda

1. geda, parsek
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. xizan, feqîr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)