evandin

Kurmancî

Lêker

evandin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha: -evîn-
RP. Niha
	ez	dievînim
	tu	dievînî
	ew	dievîne
	em, hûn, ew	dievînin
Fermanî	Yekjimar	bevîne
	Pirjimar	bevînin
Rehê dema borî: -evand-
RP. Boriya sade
	min	evand
	te	evand
	wê/wî	evand
	me, we, wan	evand
Formên din: Tewandin:evandin

evandin lêkera xwerû, gerguhêz

1. jê hez kirin, hezandin, hezîn, viyan, evîndar bûn:
   Ew min naevîne. (Ew ji min hez nake. Ew ne evîndara/ê min e.)
   • Di vê firdikê de li ser Şêxê Senan radiweste. Li gor Feqê Teyran, vî şêxî keçek fileha ermenî evand, ji bo wê, Şêx ji riya hecê vegeriya, mey vexwar, bû şivanê berazan û dawî bêtobê bike, dimire û tevî van karan tevan şêx cinetî ye, diçe cinetê. — (Derwêş: Serdem li ber roniya [Melayê] Cizîrî, Kovara Mehname, hj. 64, 5/2005)
2. vîn, xwestin, hez kirin^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئه‌ڤاندن‎

Jê

• evandî

Etîmolojî

• evîn - -în + -andin

Werger

• Almanî: mögen → de
• Erebî: ^?عشق‎ → ar
• Farisî: دوست داشتن‎ → fa
• Îngilîzî: love → en
• Tirkî: sevmek → tr, ^?sevme → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	evandin	evandin
Îzafe	evandina	evandinên
Çemandî	evandinê	evandinan
Nîşandera çemandî	wê evandinê	wan evandinan
Bangkirin	evandinê	evandinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	evandinek	evandinin
Îzafe	evandineke	evandinine
Çemandî	evandinekê	evandininan

evandin mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)