hez kirin

 Binêre herwiha: hezkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɛz kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: hez ki‧rin

Lêker

hez kirin (gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	hez dikim
	tu	hez dikî
	ew	hez dike
	em, hûn, ew	hez dikin
Fermanî	Yekjimar	hez bike
	Pirjimar	hez bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	hez kir
	te	hez kir
	wê/wî	hez kir
	me, we, wan	hez kir
Formên din: Tewandin:hez kirin

hez kirin gerguhêz (lêkera hevedudanî, forma navdêr hezkirin)

1. hest hebûn ji bo kirina karekî mîna evînî û hin tiştên din
   • – Hêvîdar im, we ji av û hewa gundê me hez kir, xoce? — (Hesenê Metê, Labîrenta Cinan, Weşanên Welat, 1994)
   • Wek ku tu ji xwe hez dikî, ji cîranê xwe hez bike. — (Kîtêba Pîroz, Marqos 12:31 → here lînkê [arşîv])
2. xwestin, arezû kirin
   • Babê wê hez dikir kurine wî hebin, lê pişti Besnayê, sê zarokên dayika wê çêbûn (...) — (Sidqî Hirorî, Kurê Zinarê Serbilind, Weşanên Nûdem, Stokholm, 1996)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: هەز کرن

Etîmolojî

Ji hez +‎ kirin.

Werger

• Almanî: mögen → de, gern haben → de, lieben → de, ^?gefallen → de
• Farisî: دل خواستن → fa, عاشق بودن → fa
• Fransî: aimer → fr
• Îngilîzî: like → en, ^?take a shine to → en, ^?take up with → en, ^?care for → en
• Spanî: querer → es
• Tirkî: sevmek → tr, kestirmek → tr, perestiş etmek → tr, gevşemek → tr,

Xwestin

• Tirkî: istemek → tr