cume

Kurdî

Wate

1. navdêr, mê
2. '''cume''': în, roja piştî pêncşemê û berî şemiyê

• nav-n*

1. '''Cume''': navek zelaman e

Herwiha

• cima
• cim'a
• cime
• cim'e

• cuma
• cum'a
• cum'e

Ji

• erebî >>> الجمعة

Jê

• cumeyî

Werger

• Farisî: آدینه ^→ fa, جمعه ^→ fa
• Tirkî: kurna ^→ tr