cume

Kurdî

Wate

1. navdêr, mê
2. '''cume''': în, roja piştî pêncşemê û berî şemiyê

• navdêr, nêr

1. '''Cume''': navek zelaman e

Herwiha

cima cim'a cime cim'e

cuma cum'a cum'e

Ji

• erebî >>> الجمعة

Jê

• cumeyî

Werger

farisî : آدینه → fa, جمعه → fa tirkî : kurna → tr