cayî

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /d͡ʒɑːˈjiː/
• Jihevqetandin: cayî

Navdêr

cayî mê

1. jintî, jina tiyê kesekê,
   jina birayê mêrê jinekê,
   jinên ku mêrên wan birayên hev in (herdu mêr bira ne)

   Xecê û Eyşê cayî ne. (Mêrê Xecê birayê mêrê Eyşê ye.)

Herwiha

• cawî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: جایی‎

Têkildar

• baltûz
• bûra
• diş
• hemzift, hevzift
• hevling
• jinbira
• tî

Jê

• cayiyane
• cayîtî

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî *iénəter- (“cayî, jintî”), *yata- > yater-, sanskrîtî yatri- (yater-), farisî جارى‎ (carî), يارى‎ (yarî), ييرى‎ (yêrî), zazakiya Siwêregê cêrî, peştûyî yor, yûnaniya kevn enatēr, latînî janitrices, sirbo-xirwatî jetrva.

_{Çavkanî: Chyet}

Werger

• Îngilîzî: sister-in-law (two or more women whose husbands are brothers)
• Tirkî: elti → tr