cayî

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /d͡ʒɑːˈjiː/
• Jihevqetandin: cayî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cayî	cayî
Îzafe	cayiya	cayiyên
Çemandî	cayiyê	cayiyan
Nîşandera çemandî	wê cayiyê	wan cayiyan
Bangkirin	cayiyê	cayiyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cayiyek	cayiyin
Îzafe	cayiyeke	cayiyine
Çemandî	cayiyekê	cayiyinan

cayî mê

1. jintî, jina tiyê kesekê,
   jina birayê mêrê jinekê,
   jinên ku mêrên wan birayên hev in (herdu mêr bira ne)

   Xecê û Eyşê cayî ne. (Mêrê Xecê birayê mêrê Eyşê ye.)

Herwiha

• cawî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: جایی‎

Têkildar

• baltûz
• bûra
• diş
• hemzift, hevzift
• hevling
• jinbira
• tî

Jê

• cayiyane
• cayîtî

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî *iénəter- (“cayî, jintî”), *yata- > yater-, sanskrîtî yatri- (yater-), farisî جارى‎ (carî), يارى‎ (yarî), ييرى‎ (yêrî), zazakiya Siwêregê cêrî, peştûyî yor, yûnaniya kevn enatēr, latînî janitrices, sirbo-xirwatî jetrva.

_{Çavkanî: Chyet}

Werger

• Îngilîzî: sister-in-law (two or more women whose husbands are brothers)
• Tirkî: elti → tr