binbîv

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɪnˈbiːv/

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	binbîv	binbîv
Îzafe	binbîva	binbîvên
Çemandî	binbîvê	binbîvan
Nîşandera çemandî	wê binbîvê	wan binbîvan
Bangkirin	binbîvê	binbîvino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	binbîvek	binbîvin
Îzafe	binbîveke	binbîvine
Çemandî	binbîvekê	binbîvinan

binbîv

binbîv mê

1. serdav, navbera qatên jorîn û banê xanî ku bi taybetî wek embar tê bikaranîn

Herwiha

• binbwîv

Hevmane

• serdav

Dijmane

• bindav

Ji wêjeyê

rojekê jê kerbgirtî bû û kire di binbîvekêda zîndan kir.

Etîmolojî

Dibe ji bin + bîv

Werger

• Erebî: سرداب‎
• Îngilîzî: attic → en, cellar → en