biber

Kurdî

Rengdêr

biber

1. berdar, kevirî, bikevir, kevirdar,
   erdê ku ber anku kevir lê pirr in
2. bibereket, bixêr, biberhem,
   tiştê yan erdê ku baş berî anku berhemî dide
   • Her celeb, her texlît dar hebûn. Darên biber, darên bêber, zirav, qalind, kin qayîm û kevnar her babet hebûn. — (Tu, Mehmed Uzun, 1984)

Dijmane

• bêber

Jê

• biberî
• (Navdêr) biberketin

Etîmolojî

Ji bi- + ber.

Werger

• Almanî: nützlich → de, ^?fruchtbar → de
• Erebî: ^?مفيد‎ → ar, ^?ظلفة‎ → ar
• Farisî: سودمند‎ → fa, پر بار‎ → fa
• Inglîzî: fertile → en, lush → en, ^?fecund → en, ^?productive → en
• Tirkî: faydalı → tr, hâsılatlı → tr, semereli → tr, ümitli → tr, verimli → tr, yararlı → tr, ^?enli → tr, ^?zengin → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng

Navdêr

biber

1. îsot
2. fîlfîl, hîçhar