îsot

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Du cûn îsot.

îsot

  1. (sebze) Hin riwekên tûj in bi taybetî dikin nav tirşiyê.
  2. Toza ji wê riwekê hatiye çêkirin û ya xwarin pê tên tûjkirin.

Hevmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji tirkî ısı(tan) ot(u) (riweka dijwar / tûj), herwiha bide ber sirboxirwatî isiot (gijnîj). Ihtimala ku "îsot" ji tirkî ye (tevî ku di tirkî de [êdî] nayê bikaranîn jî) mezin e ji ber ku "îsot" tenê li Bakurê Kurdistanê û deverên nêzîkî wê tê gotin, li deverên din yên Kurdistanê (eger ne deverên Başûr-Rojavaya Kurdistanê yên pirr nêzîkî bakur bin) peyda nabe û di zimanên din yên îranî de nîne. Hin kes bi şaşî wê bi peyva sotin / sot anku şewitîn / şewitî ve girê didin.

Çavkanî:
  • Michael L. ChyetFerhenga Birûskî: Ferhenga Kurmancî-Înglîzî, Kurmanji-English Dictionary, Transnational Press London, 2020, cild A-L

Bi zaravayên din[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Zazakî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

îsot

  1. Îsot.