bişkurîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

bişkurîn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha: -bişkur-
RP.
Niha
ez dibişkurim
tu dibişkurî
ew dibişkure
em, hûn, ew dibişkurin
Fermanî Yekjimar bibişkure
Pirjimar bibişkurin
Rehê dema borî: -bişkurî- / -bişkuriya-
RP.
Boriya
sade
ez bişkurîm / bişkuriyam
tu bişkurî / bişkuriyayî
ew bişkurî / bişkuriya
em, hûn, ew bişkurîn / bişkuriyan
Formên din: Tewandin:bişkurîn
Ev keçik dibişkure bêyî ku devê xwe veke.

bişkurîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. kêfxweşî li rûyî diyar bûn.
    Hevmane: bişirîn, girnijîn, mizicîn, bêdeng, kenîn

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji bişkur + -în.

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî bişkurîn bişkurîn
Îzafe bişkurîna bişkurînên
Çemandî bişkurînê bişkurînan
Nîşandera çemandî bişkurînê wan bişkurînan
Bangkirin bişkurînê bişkurînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî bişkurînek bişkurînin
Îzafe bişkurîneke bişkurînine
Çemandî bişkurînekê bişkurîninan

bişkurîn

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Werger[biguhêre]