bêşik

Kurmancî

Rengdêr

bêşik

1. Tişta/ê ku ti şik yan guman tê de nîne.

   Hevmane: bêguman

   Dijmane: bişik

   • Rabe ji mi ra were muqabil
     Bêşik bi te ra ez im mucadil
     Şertê me digel te ey serefraz — (— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî))

Herwiha

• bêşek

Jê

• bêşikî
• bêşikîtî
• bêşiktî

Têkildar

• berşik
• şikber

Etîmolojî

Ji bê- + şik.

Werger

• Almanî: bestimmt → de, sicher → de, sicherlich → de, zweifellos → de, ^?unstreitig → de
• Farisî: بدون شک‎ → fa, بی گمان‎ → fa
• Inglîzî: beyond doubt → en, doubtless → en, without doubt → en, undoubtedly → en, certain → en
• Tirkî: bal gibi → tr, kuşkusuz → tr, şüphesiz → tr, elbet → tr, zahir → tr

Soranî

Navdêr

bêşik

1. landik, dergûş

Herwiha

• bêşk

Ji

Ji tirkmenî, azerî yan tirkî beşik. Heman peyv di zimanên tirkîkî de ji Rojhilata Asyayê heta Balkanan berbelav e.

Zazakî

Navdêr

1. bêşik, bêguman