bêguman

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

bêguman

  1. Tişta/ê ku ti şik yan guman tê de nîne.
    Hevmane: bêşik
    Dijmane: biguman
    • Herçi bîvêrê ko navê dilberê bêtin li ser
      Xweş dibit hadir di gavê bêguman û şubhe ye
      Bêguman xaka riya wê tûtiya û dane ye
       — ((Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî))

Herwiha[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji bê- + guman.

Werger[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

bêguman

  1. Binêre bê guman.

Zazakî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

bêguman

  1. bêguman, bêşik, bêxeber[1]

Çavkanî[biguhêre]