zahir

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
zahir	zahirtir

zahir

1. diyar, xwiya, berçav, bînbar, dîtbar

Dijmane

• batin

Herwiha

• zihar

Etîmolojî

Ji erebî ظاهر‎ (żahir), têkilî ظهور (żuhûr: zihûr)

Jê

• zahirî
• zahirîtî
• zahirtî

Ji wêjeyê

Zahir te eger numaye suxra

Batin ew e neqşê xame kubra

— (Dîwana Memozîn ya Ehmedê Xanî])

Werger

• Almanî: es scheint → de
• Farisî: ^?ظاهر‎ → fa
• Tirkî: hiç değilse → tr, en azından → tr, zahir → tr, belli → tr

Tirkî

Rengdêr

zahir

1. xuya, numa, xonê, zahir
2. rûyê derve, xuyang, dîmen
3. bêşik, bêguman, elbete
4. meğer, diyar e ku, li gorî ku dixuye