şîe

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃiːˈɛ/
• Kîtekirin: şî·e

Navdêr 1

şîe mê

1. mezhebek serekî ya Îslamê ye
   û îmam Eliyê pismamê Mihemed pêxemberî û dûndeya Elî wek şûngirên dirist yên Mihemedî dihesibîne
   (alîgirên wê mezhebê bi taybetî li Îranê û başûrê Iraqê hene)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• şia
• şi'a
• şie
• şi'e
• şîa
• şî'a
• şî'e

Têkildar

• elewî
• feylî

Bide ber

• sinî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?] şî'e (beş, pişk, parçe)

Jê

• şîetî
• şîî
• şîîtî

Werger

• Farisî: شیعه‎ → fa

Navdêr 2

şîe

1. şîî, alîgirên wê mezhebê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)