êtûn

Kurdî

Bilêvkirin

•  IPA: /eːˈtuːn/
• Jihevqetandin: ê·tûn

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	êtûn	êtûn
Ravek	êtûna	êtûnên
Çemandî	êtûnê	êtûnan
Nîşandera çemandî	wê êtûnê	wan êtûnan
Bangkirin	êtûnê	êtûnino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	êtûnek	êtûnin
Îzafe	êtûneke	êtûnine
Çemandî	êtûnekê	êtûninan

êtûnek

êtûn mê

1. argûn, agirdank, agirxane, ateşxane, tenûr
   • Agir û pêt im
     Sor im wek êtûn
     Agir giha qepsûn — (Cegerxwîn: Kî me ez?)
2. (Mecazî) dûjeh, dûzex, cehenem, agiristan
   • Lê lê lê, lê lê Xatûnê
     Çavên te mîna zeytûnê
     Ditirsim ji agirê êtûnê — (Zembîlfiroş)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئێتوون

Herwiha

• atûn
• etûn
• hatûn
• hêtûn
• tûn

Jê

• êtûnî

Etîmolojî

Ji erebî اتون (ettûn) yan yekser ji aramî ܐܬܘܢܐ (ettûne: firin, agirgeh) ji akadî 𒌋𒈬 (etūnu, utūnu [U.MU]) sûmerî 𒌋𒈬 (udun). Di kurdî de bêhtir di zimanê nivîskî de peyda dibe, li herêma torê berê ji ber çêkirina kilsê ku pê hêtan spî bikin hêtûn dihatine çêkirin. Bi agirekî xwert kevir dişewitandin û kils jê çê dikirin.

Bi zaravayên kurdî

• Soranî: hêtûn

Werger

• Farisî: ^?اجاق آتش ^→ fa, ^?کوره ^→ fa, ^?کوره سفالگری ^→ fa
• Fînî: pätsi ^→ fi, uuni ^→ fi, takka ^→ fi, kamina ^→ fi
• Fransî: fournaise ^→ fr
• Inglîzî: furnace ^→ en, oven ^→ en, ^?limekiln ^→ en
• Tirkî: kireç ocağı ^→ tr, küre ^→ tr, ocak ^→ tr, bütün ^→ tr, tüm ^→ tr, ^?fırın ^→ tr