êtûn

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA: /eːˈtuːn/
• Jihevqetandin: ê·tûn

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	êtûn	êtûn
Ravek	êtûna	êtûnên
Çemandî	êtûnê	êtûnan
Nîşandera çemandî	wê êtûnê	wan êtûnan
Bangkirin	êtûnê	êtûnino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	êtûnek	êtûnin
Îzafe	êtûneke	êtûnine
Çemandî	êtûnekê	êtûninan

êtûnek

êtûn mê

1. argûn, agirdank, agirxane, ateşxane, tenûr
2. (mecazî) dûjeh, dûzex, cehenem, agiristan

Herwiha

• atûn
• etûn
• hatûn
• hêtûn
• tûn

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئێتوون

Ji wêjeyê

• Kî me ez?
  Kurdê Kurdistan
  Tev şoreş û vûlqan
  Tev dînamêt im
  Agir û pêt im
  Sor im wek êtûn
  Agir giha qepsûn
  Gava biteqim
  Dinya dihejî
  Ev pêt û agir
  Dijmin dikujî
  Kî me ez? — (Cegerxwîn: Kî me ez?)

• Zembîlfiroş

Lê lê lê, lê lê Xatûnê Çavên te mîna zeytûnê Ditirsim ji agirê êtûnê Ya Xatûn ez tobedar im Tobedarê Xaliqê Cebar im J'ser toba xwe ez nayêm xwarê

Etîmolojî

ji erebî اتون (ettûn) yan yekser ji aramî ܐܬܘܢܐ (ettûne: firrin, agirgeh) ji akadî 𒌋𒈬 (etūnu, utūnu [U.MU]) ji sûmerî 𒌋𒈬 (udun). Di kurdî de bêhtir di zimanê nivîskî de peyda dibe, li herêma torê berê ji ber çê kirina kilsê ku pê hêtan spî bikin hêtûn dihatine çêkirin. Bi agirekî xwert kevir dişewitandin û kils jê çê dikirin.

Jê

• êtûnî

Bi zaravayên kurdî

Bi zaravayên kurdî

• Soranî: hêtûn
• Zazakî: [[]], [[]], [[]],
• Kurmancî : atûn, êtûn

• Lekî:
• Hewramî :
• Kurdiya başûrî:

Werger

• Farisî: ^?اجاق آتش ^→ fa, ^?کوره ^→ fa, ^?کوره سفالگری ^→ fa
• Fînî: pätsi ^→ fi, uuni ^→ fi, takka ^→ fi, kamina ^→ fi
• Frensî: fournaise ^→ fr
• Inglîzî: furnace ^→ en, oven ^→ en, ^?limekiln ^→ en
• Tirkî: kireç ocağı ^→ tr, küre ^→ tr, ocak ^→ tr, bütün ^→ tr, tüm ^→ tr, ^?fırın ^→ tr