zeyî

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /zɛˈjiː/
• Jihevqetandin: ze‧yî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	zeyî	zeyî
Îzafe	zeyiya	zeyiyên
Çemandî	zeyiyê	zeyiyan
Nîşandera çemandî	wê zeyiyê	wan zeyiyan
Bangkirin	zeyiyê	zeyiyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	zeyiyek	zeyiyin
Îzafe	zeyiyeke	zeyiyine
Çemandî	zeyiyekê	zeyiyinan

zeyî mê

1. keça yan xwişka kesekî ya şûkirî anku zewicî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bars, hinga ku şana xwe dihêle û diçe yeke din
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• zeytî
• zêtî
• zêyî

Jê

• zeyîtî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: نو عروس‎
• Tirkî: yağlı boya → tr, görümce → tr