zeîf

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Kesekî zeîf li çepê, yekî normal li navê û yekî qelew jî li rastê.

zeîf

  1. ne qelew, ne têrgoşt
  2. lawaz, qels, bêhêz, bêçare, ne sax, ne sax, ne qayîm, ne xurt, ne qewî

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Hingî diçî dijwar dibî
    Şêx pê zeîf û jar dibî
    Çend rojekan ma raketê
    (Feqiyê Teyran ~1620)

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî ضعيف‎ (że'îf) ji ضعف (że'ufe: zeîf bûn).

Werger[biguhêre]