Here naverokê

bêçare

Ji Wîkîferheng

Bilêvkirin

[biguhêre]

Rengdêr

[biguhêre]
Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
bêçare bêçaretir herî bêçare (merkezî)
tewrî bêçare (rojavayî)
bêçaretirîn (soranîzm)

bêçare

  1. Ya / yê ku ti çare anku hel nîne.
  2. mecbûr, neçar

Ji wêjeyê

[biguhêre]
  • Tu bi xufranê min ê bêçare, ah.
    Hate Cebraîl li ba emrê Îlah:
    “Ser hilîne, Adema, 'efwa Celîl
    Bo te hat û rabe ey zîba cemîl
     — (w:Mela Hisênê Bateyî)

Herwiha

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]

Ji bê- +‎ çare.

Werger

[biguhêre]

navdêr

rengdêr

Mane

[biguhêre]
  1. bêçare, tiştê ku çareyê wî nîn be[1]

Çavkanî

[biguhêre]