xweyî

Kurmancî

Navdêr

xweyî cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. xwedî, xwedan, xudan, sahib
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: خوەیی

Herwiha

• xwey

Etîmolojî

Ji xwedî, bi bişivîna /d/.

Jê

• xweyî bûn (lêker)
• xweyî kirin (lêker)
• xweyîbûn (navdêr)
• xweyîbûyî (rengdêr)
• xweyîkirin (navdêr)
• xweyîkirî (rengdêr)
• xweyîtî

Werger

• Îngilîzî: owner → en, possessor → en, master → en

2. ya xwe yan bi xwe

xweyî (cureyê rêzimanî?)

1. (ya xwe yan bi xwe) Guhartoyeke xwe.

Werger

• Almanî: Familienoberhaupt → de, Besitzer → de m, Eigentümer → de m, Herr → de m
• Farisî: صاحب → fa, مالک → fa
• Îngilîzî: selfishness → en, unprompted → en, ^?subjective → en, ^?genitive → en, ^?personal → en
• Tirkî: tuz → tr, ehil → tr, iye → tr, sahip → tr, haiz → tr, koyun → tr, ^?olan → tr