xweyî

Kurmancî

Navdêr

xweyî

1. xwedî, xwedan, xudan, sahib
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: خوەیی‎

Herwiha

• xwey

Etîmolojî

Ji xwedî, bi bişivîna /d/.

Jê

• (lêker) xweyî bûn
• (lêker) xweyî kirin

• (navdêr) xweyîbûn
• (navdêr) xweyîkirin

• (rengdêr) xweyîbûyî
• (rengdêr) xweyîkirî
• xweyîtî

Werger

• Îngilîzî: owner → en, possessor → en, master → en

2. ya xwe yan bi xwe

xweyî (cureyê peyvê?)

1. (ya xwe yan bi xwe) Guhartoyeke xwe.

Werger

• Almanî: Familienoberhaupt → de, Besitzer → de m, Eigentümer → de m, Herr → de m
• Farisî: صاحب‎ → fa, مالک‎ → fa
• Îngilîzî: selfishness → en, unprompted → en, ^?subjective → en, ^?genitive → en, ^?personal → en
• Tirkî: tuz → tr, ehil → tr, iye → tr, sahip → tr, haiz → tr, koyun → tr, ^?olan → tr