xudan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /xɵˈdʌːn/
• Kîtekirin: xu·dan

Navdêr

xudan m yan n li gorî maneyê

1. (Badînî, Reşwî) Guhartoyeke xwedan.
   • Hindî negihiştibwî zebanan
     Ned'bwî çu ziyan ji bo xudanan — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: خودان

Jê

• bêxudan
• bêxudanî
• bêxudanîtî
• bêxudantî
• bixudan
• bixudanî
• bixudanîtî
• bixudantî
• xudan-
• xudandar
• xudandarî
• xudanî
• xudanîtî
• xudantî

Etîmolojî

Ji xwe +‎ -dan.