sahib

Kurdî

Navdêr

sahib

1. xwedî, xwedan, xudan, xwey, xweyî,
   kesa/ê ku tiştek ya wî ye
   • Ez sahibê vê tirimpêlê me. (Ev erebe ya min e.)

Herwiha

• sahîb

Etîmolojî

Ji erebî

Jê

• sahibî
• sahibîtî
• sahibtî

Ji wêjeya klasîk

Ey şefî'ê sahibê alayê hemd
Min hene bêhed guneh, nisyan û 'emd— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hisênê Bateyî)

Werger

• Danmarkî: ejer ^→ da c
• Elmanî: Besitzer ^→ de m, Eigentümer ^→ de m
• Ferî: eigari ^→ fo m
• Fînî: omistaja ^→ fi
• frensî propriétaire mê
• Holendî: eigenaar ^→ nl m, eigenares ^→ nl n, bezitter ^→ nl m, bezitster ^→ nl m
• Inglîzî: owner ^→ en, possessor ^→ en, proprietor ^→ en
• Telûgûyî: స్వంతదారు (svaMtadaaru)
• Tirkî: sahip ^→ tr