sahib

Kurdî

Navdêr

sahib

1. xwedî, xwedan, xudan, xwey, xweyî,
   kesa/ê ku tiştek ya wî ye

   Ez sahibê vê tirimpêlê me. (Ev erebe ya min e.)

Herwiha

• sahîb

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• sahibî
• sahibîtî
• sahibtî

Ji wêjeya klasîk

Ey şefî'ê sahibê alayê hemd
Min hene bêhed guneh, nisyan û 'emd— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hesenê Bateyî)

Werger

• Danmarkî: ejer → da g
• Almanî: Besitzer → de m, Eigentümer → de m
• Ferî: eigari → fo m
• Fînî: omistaja → fi
• fransî propriétaire mê
• Holendî: eigenaar → nl m, eigenares → nl n, bezitter → nl m, bezitster → nl m
• Inglîzî: owner → en, possessor → en, proprietor → en
• Telûgûyî: స్వంతదారు (svaMtadaaru)
• Tirkî: sahip → tr