wey

Kurdî

Baneşan

wey

1. Gaziyeke mirov dike dema hest bi xweşiyekê yan nexweşiyekê dike.

   Hevmane: ax, ox, of, wax, ey, hey, eywax, heywax, weyla, weylê, weylo

Ji wêjeya klasîk

• 'Umrê dayi' bû me bê dilber 'ebes
  Wey tevê 'umrê me borî ber 'ebes
  Dil emanet da bi naehlan nedî — (— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî))

Jê

• weyandin
• weye-wey
• weye-weyî
• weye-weykî
• weyên
• weyênî
• weyênkî
• weyîn
• weyînî
• weyînkî

Etîmolojî

Hevreha farisî واى‎ (vay), avestayî vay-, lîtwanî vái, vaĩ, latviyayî vai, latînî vae, almanî weh, inglîzî woe, danmarkî ve... hemû ji proto-hindûewropî *wai-

Werger

• Almanî: Ach → de
• Farisî: وای‎ → fa, وای مذکر‎ → fa, وای!‎ → fa
• Inglîzî: blimey → en, ow → en, woe → en
• Tirkî: amanın → tr, of → tr, oh → tr, vay → tr

Inglîzî

Navdêr

wey

1. kevneyekeya kêşanê yan qeba�reyê