wehşî

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /wɛħˈʃiː/

Rengdêr

wehşî

1. hov, barbar, nemirov, dirinde, ne medenî
   • Hindî ko di heftiya hemel bûn
     Ew zêde di wehşî û xebel bûn
     Ew hefte li wan ko bûye salif — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: وه‌حشی

Jê

• wehşiyet
• wehşiyetî
• wehşî bûn (lêker)
• wehşî kirin (lêker)
• wehşîbûn (navdêr)
• wehşîbûyî (rengdêr)
• wehşîkirin (navdêr)
• wehşîkirî (rengdêr)
• wehşîtî

Bide ber

• weḧşî
• wahşî
• waḧşî

Etîmolojî

Ji erebî وحشي (weḥşî) ji zimanên îranî, hevreha pehlewî û avestayî vexş- (şîn bûn, gihiştin, hatin) anku "wehşî" di esil ew giya yan heywan bûn ku bi xwe çêdibûn û mezin dibûn, nedihatin çandin yan xwedîkirin. vexş- herwiha serekaniya peyva binefş e, bi avestayî *vene-vexşe-. vexş- ji proto-hindûewropî *h₂ewg- (şîn bûn) e ku herwiha serekaniya աճեմ (açêm) ya ermeniya kevn, αὐξάνω (aûksano) ya yûnaniya kevn, ageo ya latînî wax ya îngilîzî öka ya swêdî, áugti ya lîtwanî ye.

Werger

• Almanî: wild → de, ^?unmenschlich → de, ^?Wild → de m, ^?bestialisch → de, ^?freilebend
• Erebî: ^?بربري
• Farisî: گراز → fa, وحشی → fa, درنده → fa, رام نشده, وحشی → fa, جنگلی → fa, ^?توسن → fa
• Îngilîzî: atrocious → en, raw → en, savage → en, uncivilized → en, wild → en, vulgar → en
• Tirkî: barbar → tr, vahşî → tr, vandal, yamyam → tr, hınzır → tr, bocuk → tr, yabanıl → tr, yabani → tr, vahşi → tr, yaban domuzu → tr