yamyam

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî yamyam yamyam yamyam
Îzafe yamyama yamyamê yamyamên
Çemandî yamyamê yamyamî yamyaman
Nîşandera çemandî yamyamê yamyamî wan yamyaman
Bangkirin yamyamê yamyamo yamyamino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî yamyamek yamyamek yamyamin
Îzafe yamyameke yamyamekî yamyamine
Çemandî yamyamekê yamyamekî yamyaminan

yamyam mê û nêr

  1. Kesa/ê ku goştê mirovan dixwe.
    • Heger hûn dev ji alema mirovahiyê berdin, -qet wan têkilî vî tiştî nekin- bi tenê li cîhana kûçikan, li ya gêrikan, li ya gumgumok û marmarok û li ya wawîkan binêrin; hûn li avî û bejayiya vê dinyayê, li qewim û ahlên herî rezîl û riswa, li milet û kebîleyên herî bi paş de mayî jî binêrin, ne mimkun e ko hûn li ucûbeyeke –wek dewleta tirkan- weha rast werin. Ne mimkun e ko hûn li naxireke din, li keriyekî din, li refekî din û li dehbe û yamyamên weha ecêb, rast werin. — (Enwer Karahan: Çavsoriya dewleta ceberût û helwêsta Abdûlah Demîrbaşî, Nefel.com, 6/2007)
  2. Ajelê/a ku ajelên ji cûnê xwe dixwe.

Hevmane[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

yamyam

  1. Kesa/ê ku goştê mirovan dixwe.
  2. Ajelê/a ku ajelên ji cûnê xwe dixwe.
  3. dehbe, hov, wehşî, dirinde, barbar

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

yamyam

  1. mirovxwer, mirovxur, yemyam
  2. hov, wehşî