vejîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

vejîn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha: ve--
RP.
Niha
ez vedijîm
tu vedijiyî
ew vedijî
em, hûn, ew vedijîn
Fermanî Yekjimar vejî
Pirjimar vejîn
Rehê dema borî: ve-jiya-
RP.
Boriya
sade
ez vejiyam
tu vejiyayî
ew vejiya
em, hûn, ew vejiyan
Formên din: Tewandin:vejîn

vejîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. geş bûn, xurt bûn, ji nû ve jiyanpeyda bûn, dîsan dest bi jiyanê kirin
    • Reng bi ser ketine, dinya ji nû ve vedije. — (Mehmed Uzun: Bîra Qederê, Nefel, 2002, r.11)
    • Ji remza dilberê dîsa
      Li min batin vejîn derde
      Di lebsê tariyê min dî
       — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Tewîn[biguhêre]

Lêker:

  • ve-jî-

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji ve- +‎ jîn.

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî vejîn vejîn
Îzafe vejîna vejînên
Çemandî vejînê vejînan
Nîşandera çemandî vejînê wan vejînan
Bangkirin vejînê vejînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî vejînek vejînin
Îzafe vejîneke vejînine
Çemandî vejînekê vejîninan

vejîn

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Werger[biguhêre]